تو بودی!
اما من همچنان بهانه می گرفتم....
گمان می کردم هستی و می مانی!!!!!!!
چه خیال باطلی
چه دیر فهمیدم!
تو نیستی
هیچ تفاوتی نکرده ام !
هنوز هم بهانه می گیرم.
من نمی خواهم تو را
آرامشم را پس بده
برده ای تاب و توانم را
وجودم پس بده
آنچه از آغاز این عشقم سر و پا داده ام
آمدم تا پس بگیرم
هر چه داری پس بده!
سرنوشتم را به آغاز جدایی بسته ام
بی تو بودن های من را بی درنگ
پس بده
هیچ شیرینش نکرد آن روزهای تلخ من
تلخی آن روزهای شهد و شیرین پس بده.........