تو به من می گفتی:
زندگی می گذرد چه بخواهی چه نخواهی!
زندگی در نظرم چون چرخی
صاف از قله کوهی آرام
بی توجه به کلوخ
بی توجه به مسیر
می آمد و من همگامش
بارها زخم زمین می خوردم!
زندگی صبر نکرد
زندگی از نظرم دور بشد!
من دویدم!
زندگی صبر نکرد!
تازه دانستم چیست؟!
زندگی آب روانیست روان می گذرد!!!!!
می نوازد باد
ساز آرامی
می شوم مجنون از این دریای بی آبی!
کز برای هر که آبی خواست
چون ساقی
گرچه با من
چون سرابی!
می نوازد باد
ساز دلتنگی
برگهای نارون می رود
آرام
رو به زردی
رو به بی برگی
می نوازد باد
ساز آرامی
از تمام آن چه دارد بوی دلتنگی!!!!!!